احمد نادعلیان سنگهاي حجاري شده كوچكي را در كنار رودخانه رها ميكند. در چنين آثارش او نشاني همچون شماره تلفن همراه و يا آدرس سايتش از خود باقي ميگذارد. اما او چندان تمايلي ندارد كه نشاني دقيقي از اين سنگها بدهد.
هدف او اين است كه اگر بيننده آثار او در جستجوي اين آثار باشد شايد در اين جستجو چيزي ارزشمند تر از سنگهاي او را در طبيعت بيابد. سپس او در اين يافته ها خود را با يابنده مفاهيم سهيم و شريك ميداند.