بيشترين حجاري هاي رودخانه اي شامل نقش ماهيها هستند كه در طول چندين كيلومتر پراكنده هستند. زماني كه او يك كودك بود رودخانه هاي اطراف روستاي پلور داراي ماهي بودند. با گذشت زمان و آلوده شدن آبها ماهيها از بين رفتند. او با نقش زدن ماهيها بر سنگ قصد دارد كه بگويد كه اين رودخانه زماني ماهي داشت و حالا فقط نقشي از آن باقي مانده است.
ماهي از طرفي نمادي از حيات , زندگي و باروري است. بعضي از ماهيهاي او در بستر رودخانه و حتي زير آب حجاري شده اند. اما بيشتر ماهيهائي كه او بر روي سنگهاي وسط رودخانه حجاري كرده است نيمي از بدن آنها در آب و نيمي از آن در بيرون آب قرار دارد. تلاطم آب هر لحظه آنها را خيس ميكند. صداي آب موسيقي مناسبي براي مشاهده ماهيها هستند. ماهيها در فصل بهار گاهي كاملا به زير آب ميروند و در تابستان و پاييز به دليل كم شدن آب بيشتر قسمت بدنشان در خشگي قرار ميگيرند. اين نقشها ميتواند يادآور گرم شدن كره زمين , كم آبي و به مخاطره افتادن حيات باشد. اما ماهي براي او نمادي از روح انساني است كه تشنه حيات است
