در دیماه سال 1386 زمانیکه جشنواره هنر محیطی در جزیره هرمز برگزار شد من یکی از میهمانان ویژه بودم. مجموعه از حجاری ها را بر سنگهای ساحل جزیره هرمز انجام دادم. تعدادی از آنها به دلیل جزر و مد در زیر ماسه ها پنهان شدند. و دو تا از آن سنگ ها بعد ها به داخل موزه دکتر نادعلیان منتقل شدند.  در سایتم نوشته بودم که  این یک مجموعه دنباله دار است که تا عمر دارم ادامه میدهم.  ماهی های من تمثیلی از انسان هستند که میخواهند زنده بمانند و جاودانه شوند.