احمد نادعلیان مجموعه اي از آثارش را در جزيره مایرورکای اسپانیا اجرا كرد. اين جزيره در وسط درياي مديترانه واقع شده است. عمده كارهاي نادعليان در جزيره مجموعه اي از آثار حجاري بر روي صخره هاي حاشيه ي دريا بود كه در طول چندين كيلومتر از سواحل دريا پراكنده هستند.
اغلب نقشهايي كه نادعليان بر صخره ها نقش زد همان طرحهايي بودند كه قبلا در نقاط مختلف ايران، فنلاند، لبنان، ايتاليا و آلمان بر روي سنگها و صخره هاي طبيعي حجاري كرده بود. اما بستر و محيط جديد شرايط جديدي براي طرحهاي او بوجود آورده و اين بستر جديد معاني جديدي را يادآور ميشد.
اغلب ماهيهايي كه او در جزيره مايوركا بر روي صخره ها حجاري كرد، جهت هاي سر و سمت حركتشان به سوي آب دريا و يا چاله هاي سنگي پر از آب هستند. آب اين چاله هاي سنگي، آب باران و يا آبي هست كه به هنگام جزر و مد در چاله ها باقي ميماند. اين ماهيها را آب محاصره كرده است ، اما آنان تشنه اند. ماهي در اين آثار تمثيلي از انسان است كه تشنه و آب ميتواند تمثيلي باشد از پاكي ، زلالي، و معرفت.
